“Szkoda gadać, szkoda słów 

Jak chcesz szczęśliwym być, to jedź do Lwowa… “

W dniach 24 -25 października odbyła się międzyszkolna wycieczka na trasie Rzeszów-Lwów-Rzeszów. Uczestniczyli w niej uczniowie klasy V D SP Nr 10 oraz uczniowie SP Nr 11 w Rzeszowie. Dość szybko pokonaliśmy wyznaczoną trasę i po szybkiej odprawie na przejściu granicznym z Ukrainą w Korczowej dotarliśmy do Lwowa o godzinie 11. Rozpoczęliśmy zwiedzanie Rynku, który jest centralną część miasta, a kiedyś był miejscem wielu historycznych wydarzeń. Na środku stoi ratusz, dookoła

Rynek okalają kamienice pochodzące z różnych wieków, prezentujące bogactwo architektonicznych stylów z charakterystycznymi fasadami. Pod koniec XVIII wieku ustawiono cztery fontanny z posągami bohaterów mitologii greckiej – Amfitryty, Dainy, Neptuna i Adonisa. Warto podkreślić, że większa część Starego Miasta jest odrestaurowana co wywołuje ogromne wrażenia. Cały czas towarzyszył nam przewodnik. Wędrując Placem Holickim przystanęliśmy przy pomniku Adama Mickiewicza, który znajduje się na jego środku. Na wyniosłej kolumnie stoi posąg wieszcza z brązu. Na jego głowie widnieje postać uskrzydlonego geniusza z wieńcem wawrzynu, a na szczycie kolumny płonący znicz. Obok znajduje się pomnik Tarasa Szewczenki liczący 12 metrów wysokości, będący wyrazem ukraińskiej pamięci zbiorowej. Kolejno udaliśmy się do Kościoła Jezuitów, gdzie w nawie bocznej znajduje się cudowny obraz Matki Boskiej Pocieszenia. Zgodnie z programem zwiedziliśmy również Cerkiew Katedralną św. Jury, Katedry polską i ormiańską. 

O godzinie 14.00 udaliśmy się na obiad do lokalnej restauracji. Słodkim akcentem były odwiedziny w fabryce czekolady. Kolejno wróciliśmy do hotelu, sprawnie rozlokowaliśmy się w pokojach i punktualnie o godzinie 17.00 wyruszyliśmy do Teatru Opery i Baletu, gmach znajduje się w centrum Lwowa. Jest nie tylko dziełem sztuki architektonicznej, ale także rzeźby i malarstwa. Spacerując Prospektem Swobody dotarliśmy na miejsce, o godzinie 18.00 rozpoczął się spektakl baletu pod tytułem “Madame Butterfly” składający się z dwóch części. Ponieważ rozpieszczała nas pogoda postanowiliśmy zostać na placu przed operą gdzie miejscowi, muzycznie uzdolnieni młodzi ludzie urozmaicali swoim śpiewem ten piękny wieczór. Na taką odwagę zdobyła się także uczennica Patrycja Szymańska, która zaśpiewała utwór, pt.”Co się śni niewidomym”. Zapamiętamy te chwile do końca życia. Po powrocie do hotelu zjedliśmy kolację i rozeszliśmy się do swoich pokoi.

Następnego dnia, tj.25.10.2019 po śniadaniu mieliśmy czas wolny na zakup pamiątek, pożegnanie z miastem i wspólne wejście na szczyt kopca Unii Lubelskiej, skąd podziwialiśmy panoramę Lwowa. Zobaczyliśmy zabytki, które widzieliśmy z bliska – kopułę kościoła Dominikanów, wieżę Korniaktowską, wieżę ratusza i katedry, a także wiele innych, do których nie dotarliśmy. Następnie najważniejszy punkt programu, zwiedzanie Cmentarza Łyczakowskiego i Cmentarza Orląt Lwowskich. Cmentarz Łyczakowski to jeden z największych i najbardziej znanych w Europie położony jest na szczycie i stokach malowniczego wzgórza porośniętego bujną zielenią, która jest piękną oprawą dla kaplic, grobowców i nagrobków. Często mających dużą wartość artystyczną i plastyczną. Na Cmentarzu pochowano około pół miliona osób – Ukraińców, Polaków, Austriaków, Niemców, Ormian i Rosjan. Spoczywa tu wiele znanych polskich osobistości, m. in. Artur Grottger, Maria Konopnicka, Gabriela Zapolska, Julian Ordon, Stefan Banach i wielu innych. Na Cmentarzu są również kwatery żołnierzy Kościuszkowskich, powstańców listopadowych i powstańców styczniowych. Z kolei Cmentarz Orląt Lwowskich (Obrońców Lwowa) znajduje się we wschodniej części Cmentarza Łyczakowskiego. Spoczywa tu łącznie 2859 poległych, w tym trzech amerykańskich lotników z eskadry myśliwców im. Tadeusza Kościuszki oraz 17 ochotników – Francuzów. W latach 70-tych ubiegłego stulecia władza radziecka doszczętnie zrujnowała cmentarz, odbudowę zaczęto w 1989 roku, a 24 lipca 2005 roku uroczyście odsłonięto Cmentarz Orląt Lwowskich. Pamiętaliśmy o poległych na dowód czego uczniowie zapalili znicze, przywiezione ze sobą z Polski. 

Około godziny 14 pożegnaliśmy Lwów. Przekroczenie granicy ukraińsko-polskiej zajęło nam około 4,5 godziny. Do Rzeszowa dotarliśmy kilka minut po godzinie 21. Grupa uczestników była zdyscyplinowana, potrafiąca stworzyć niepowtarzalną atmosferę. Przekonaliśmy się jak wielką wartość miał udział w tym projekcie. Na koniec podziękowania dla organizatorów: przede wszystkim dla pana Marcina Gniewka (nauczyciel w SP Nr 11) opiekunów SP Nr 11 oraz SP Nr 10 (pani Magdalenie Pączek, Bernadetcie Duś) w Rzeszowie, pani przewodnik oraz panu kierowcy, który zapewnił nam bezpieczny i komfortowy przejazd.
Do następnego razu 😉

Opracowała Bernadetta Duś

[Pokaz zdjęć]

12►